chiba (prefektörlük) ne demek?

Chiba prefektörlüğü ( Chiba-ken), Japonya'nın prefektörlüklerinden biridir. Prefektörlük Kantō bölgesinde yer almakta olup Boso Yarımadası'nın büyük bir kısmını kapsamaktadır.¹ Prefektörlüğün yüzölçümü 5,156.15 km² olan prefektörlüğün nüfusu 1 Eylül 2010 tarihi itibarı ile 6,201,046'dır. Prefektörlüğün merkezi Chiba şehridir.²

Tarihçe

Chiba prefektörlüğü, 15 Haziran 1873'te, Kisarazu ve Inba vilayetlerinin birleştirilmesiyle kurulmuştur. Tarihsel olarak şimdiki Chiba prefektörlüğü, eski Awa, Kazusa ve Shimousa vilayetlerinden oluşmuştur.

Coğrafya

Chiba prefektörlüğü kuzeyde Tone Nehri'yle Ibaraki, batıda Edo Nehri ile Tokyo ve Saitama prefektörlükleri ile komşu olup doğuda Büyük Okyanus ve güneyde Tokyo Körfezi'ne kıyısı bulunmaktadır. Chiba prefektörlüğünün çoğu, verimli bir tarım bölgesi olan tepelik Boso Yarımadası'nda uzanır. En kalabalık bölgesi Tokyo ve Saitama'nın kentsel yığınına doğru uzanan, kuzeybatısıdır. Chiba'yı komşusu Tokyo'dan kışın da ılık, yazın daha serin tutan Kuroshiyo Akıntısı, prefektörlüğün yakınından akmaktadır.

İdari bölümleri

Chiba prefektörlüğü, 37 şehir ile altı ilçeye (17 kasaba ile bir köy) ayrılmaktadır.

Şehirler

Şehir	Nüfus	Yüzölçümü	Yoğunluk	Kuruluşu	Bağlantı
Chiba	918,364	272.08	3,375.35	1 Ocak 1921	1
Choshi	75,565	83.87	900.98	11 Şubat 1933	2
Ichikawa	464,873	57.46	8,090.38	3 Kasım 1934	3
Funabashi	567,887	85.72	6,624.91	1 Nisan 1937	4
Tateyama	50,489	110.21	458.12	3 Kasım 1939	5
Kisarazu	122,807	138.71	885.35	3 Kasım 1942	6
Matsudo	474,078	61.33	7,729.95	1 Nisan 1943	7
Noda	150,604	103.54	1,454.55	3 Mayıs 1950	8
Sawara	46,780	119.88	390.22	15 Mart 1951	9
Mobara	94,049	100.01	940.40	1 Nisan 1952	10
Narita	99,285	131.27	756.34	31 Mart 1954	11
Sakura	172,712	103.59	1,667.27	31 Mart 1954	12
Togane	61,026	89.34	683.08	1 Nisan 1954	13
Yokaichiba	32,302	80.75	400.02	1 Temmuz 1954	14
Narashino	159,252	20.99	7,587.04	1 Ağustos 1954	15
Kashiwa	380,344	114.90	3,310.22	1 Eylül 1954	16
Katsura	22,421	94.21	237.99	1 Ekim 1958	17
Ichihara	279,967	368.20	760.37	1 Mayıs 1963	18
Nagareyama	151,879	35.28	4,304.96	1 Ocak 1967	19
Yachiyo	179,431	51.27	3,499.73	1 Ocak 1967	20
Abiko	131,685	43.19	3,048.97	1 Temmuz 1970	21
Kamagaya	103,747	21.11	4,914.59	1 Eylül 1971	22
Kimitsu	91,087	318.83	285.69	1 Eylül 1971	23
Futtsu	50,834	205.35	247.55	1 Eylül 1971	24
Urayasu	151,155	17.29	8,742.34	1 Nisan 1981	25
Yotsukaido	83,493	34.70	2,406.14	1 Nisan 1981	26
Sodegaura	59,371	94.92	625.48	1 Nisan 1991	27
Yachimata	75,347	74.87	1,006.37	1 Nisan 1992	28
Inzai	59,973	53.51	1,120.78	1 Nisan 1996	29
Shiroi	53,101	35.41	1,499.60	1 Nisan 2001	30
Tomisato	51,175	53.91	949.27	1 Nisan 2002	31
Kamogawa	37,018	191.30	193.51	11 Şubat 2005	32
Asahi	71,425	129.91	549.80	1 Temmuz 2005	33

İlçeler

Awa
- Kyonan
Chōsei
- Chōna
- Chōsei
- Ichinomiya
- Mutsuzawa
- Nagara
- Shirako
Inba
- Sakae
- Shisui
Isumi
- Onjuku
- Ōtaki
Katori
- Kōzaki
- Tako
- Tōnoshō
Sanbu

Ekonomi

Tokyo Körfezi üzerindeki uzun sahil şeridi sayesinde Chiba, Japonya’nın en büyük sanayi bölgelerinden biridir. Chiba, 1950'de büyük Kawasaki Çelik Fabrikası için arazi olarak seçildikten sonra, prefektörlük yönetimi fabrikalar, rıhtımlar ve limanlar için deniz kenarında büyük miktarda parsellemeye ve büyük ölçekli reklâm kampanyasına odaklandı.

Kimyasal üretim, petrokimya rafinerisi ve makine üretimi bugün Chiba'daki üç büyük endüstri olup, prefektörlüğün ihracatının %45’ini oluşturur. Son yıllarda yönetim, iç bölgelerde de gelişim sağlamak için 80'den fazla endüstriyel parka kaynak sağlamıştır.

Prefektörlük, ayrıca Japonya’nın en büyük ikinci tarımsal üretimine sahiptir. Tüm iller arasında, sadece Hokkaidō daha fazla tarımsal üretim yapar ve Chiba Hokkaidō'yu sebze üretiminde geçer. Tokyo Körfezi'inden büyük miktarlarda deniz yosunu toplanır. Ayrıca Chiba yerfıstığıyla ünlü olup ülkedeki yerfıstığının çoğu buradan elde edilir ve yerfıstığı yağı için de işlenir.

Chiba güçlü ticari ve sanayi sektörleri sayesinde, Japonya’nın en yüksek gelirli prefektörlüklerinden biridir. Toplam geliri 3,1 milyon yen ile ülkede beşincidir. Nüfusun %70'i hizmet sektöründe, %25'i sanayi sektöründe ve %5'i tarım sektöründe çalışmaktadır.